عوامل مؤثر بر تقویت بلند مدت بازار سهام هند چه هستند؟

بازار سهام هند از زمان پاندمی کرونا تا به حال در یک روند صعودی بی‌وقفه قرار داشته است، اما درآمدهای ضعیف اخیر و کاهش رشد تولید ناخالص داخلی ممکن است نشان‌دهنده توقف موقت این روند باشند — حداقل در حال حاضر. با ما همراه شوید تا نگاهی دقیق‌تر به چشم انداز بازار سهام هند داشته باشیم.

نکات مهمی که در این گزارش می‌خوانید

• پیش‌بینی می‌شود تولید ناخالص داخلی هند طی پنج سال آینده با نرخ ۶.۱ درصد رشد کند و تا سال ۲۰۲۷ به سومین اقتصاد بزرگ جهان تبدیل شود.
• تولید و صادرات، محرک‌های کلیدی موج بعدی رشد اقتصادی هند خواهند بود.
• پیشبینی می‌شود با وجود تلاش‌های هند برای بهره‌مندی بیشتر از انتقال زنجیره‌های تأمین، بخش‌هایی مانند تولیدات الکترونیکی، انرژی و زیرساخت‌ها بیشترین سود را ببرند.

آیا روند صعودی بازار سهام هند ادامه خواهد داشت؟

بازار سهام هند امسال به رکوردهای جدیدی دست یافته و به جز دوره‌ای از نوسانات در زمان انتخابات عمومی، سهام هند همواره عملکرد بهتری نسبت به همتایان خود بازارهای نوظهور (EM) داشته است. از زمان رکود ناشی از پاندمی در مارس ۲۰۲۰، شاخص  NSE Nifty 50 بیش از ۲۰۰ درصد رشد کرده و ارزش کل بازار سهام هند اکنون حدود ۵ تریلیون دلار است، زیرا سرمایه‌گذاران به‌طور فزاینده‌ای به رشد بلندمدت اقتصادی هند خوش‌بین شده‌اند.

در حالی که بازار سهام هند همچنان به رشد خود ادامه داده، معاملات اخیر با نوساناتی همراه بوده و داده‌های چند ماه گذشته باعث تردید سرمایه‌گذاران شده‌اند. این تردید پس از درآمدهای ضعیف سه‌ماهه اول (Q1) و کاهش رشد تولید ناخالص داخلی که به پایین‌ترین سطح ۱۵ ماهه رسید، شکل گرفته است.

راجیو باترا، رئیس استراتژی سهام آسیا-اقیانوسیه (به جز ژاپن/چین) در جی‌پی مورگان اظهار داشت:

«من در کوتاه‌مدت محتاطانه خوش‌بین هستم. یک موج گرمای شدید و به دنبال آن یک سیلاب، تقاضا را تحت تأثیر قرار داده، در حالی که درآمدها و رشد در سه‌ماهه گذشته انتظارات را برآورده نکرده‌اند. این وضعیت متفاوت از سه سال گذشته است. بازار به جای ادامه روند صعودی که از سال ۲۰۲۱ به آن عادت کرده بودیم، کمی محدود به یک بازه شده است».

بازدهی قوی در هند عمدتاً توسط سرمایه‌گذاران نهادهای داخلی و افزایش مشارکت سرمایه گذاران خرد ایجاد شده است. علاقه فزاینده سرمایه‌گذاران به هند، منجر شده است به ایجاد یک چرخه‌ مثبت نقدینگی، پوشش تحلیلی سمت فروش، مشارکت سرمایه‌گذاران و انتشار سرمایه در سکتورهای مختلف. با این حال، هند هنوز هم در مقایسه با سایر کشورهای نوظهور، به‌طور قابل توجهی در سبدهای سرمایه‌گذاری مدیران بزرگ بازارهای نوظهور کمتر حجم کمتری از تخصیص سبد را به خود اختصاص داده و سرمایه‌گذاری خارجی در ماه‌های اخیر کاهش یافته است. طبق داده‌های تحقیقاتی جی‌پی مورگان، میانگین ورودی‌های پرتفوی (حدود ۱.۷ میلیارد دلار) در ماه‌های مه-ژوئن تقریباً به نصف سرعت سه‌ماهه اول سال ۲۰۲۴ کاهش یافته است.

از ابتدای امسال، جریان‌های ورودی قوی بدهی به بازارهای نوظهور آسیا عمدتاً بر روی کره و هند متمرکز بوده است. هند از راه یافتن اخیر خود به شاخص اوراق قرضه J.P. Morgan GBI-EM سود برده، در حالی که سایر کشورهای منطقه یا شاهد جریان‌های ورودی ضعیف بوده‌اند یا خروجی سرمایه را تجربه کرده‌اند. اما این روند شروع به تغییر کرده است. علاوه بر جریان‌های بدهی، هند پس از دریافت جریان‌های قوی سهامی به ارزش ۶.۵ میلیارد دلار در ماه‌های ژوئن و ژوئیه، در ماه آگوست شاهد خروج ۰.۵ میلیارد دلاری سرمایه بود.

باترا افزود: «ما انتظار نداریم که در دو ماه آینده، افزایش قابل‌توجهی در بازار سهام رخ دهد، حتی با وجود اینکه بازار تقریباً به مرز ۲۵ هزار نزدیک شده است. انتخابات ایالتی در پیش است و از دیدگاه سرمایه‌گذاران خارجی اهمیت بیشتری پیدا کرده است. معمولاً سرمایه‌گذاران تا بعد از انتخابات دست از معامله برمی‌دارند و در حاشیه منتظر می‌مانند».

رشد اقتصادی هند، یک روند بلندمدت است

هند به یکی از سریع‌ترین اقتصادهای در حال رشد جهان تبدیل شده است و بر اساس تحقیقات اقتصادی جی‌پی مورگان، تولید ناخالص داخلی واقعی این کشور در سال ۲۰۲۴ به میزان ۶.۵ درصد رشد خواهد کرد. طبق داده‌های صندوق بین‌المللی پول (IMF)، این کشور در پنج سال آینده نرخ رشد ۶.۱ درصدی را ثبت خواهد کرد و تا سال ۲۰۲۷ پس از آمریکا و چین به سومین اقتصاد بزرگ جهان تبدیل خواهد شد. پیش‌بینی می‌شود که تولید ناخالص داخلی سالانه هند تا سال ۲۰۳۰ دو برابر شود و از ۳.۵ تریلیون دلار فعلی به ۷ تریلیون دلار افزایش یابد.

رشد واقعی تولید ناخالص داخلی هند در سال‌های ۲۰۲۴-۲۰۲۵ بالاترین میزان در میان بازارهای نوظهور (EM) است.

در کوتاه‌مدت، شوک ناشی از نوسانات تقاضا و شرایط آب و هوایی غیرمعمول احتمالاً چشم‌انداز سوددهی را کاهش می‌دهد، اما فرضیه رشد بلندمدت هند بدون تغییر باقی می‌ماند. ساختار اقتصادی و عوامل کلیدی رشد این کشور همچنان توجه سرمایه‌گذاران را به خود جلب می‌کنند.

لیست عوامل مثبت اقتصادی بلندمدت هند طولانی است:

• مزایای جمعیتی همراه با افزایش شهرنشینی و ثروت،
• جو سالم فرایندهای قانون‌گذاری مؤثر،
• سیاست‌های زیرساختی قوی دولت،
• رشد بخش تولید از طریق تنوع زنجیره تأمین،
• سیاست‌های پایدار و طرفدار صنعت،
• افزایش ظرفیت انرژی‌های تجدیدپذیر.

مزیت جمعیتی هند تا حداقل سال ۲۰۵۵-۲۰۵۶ ادامه خواهد داشت و انتظار می‌رود در حدود سال ۲۰۴۱ به اوج خود برسد، یعنی زمانی که سهم جمعیت در سن کار (۲۰-۵۹ سال) به ۵۹ درصد خواهد رسید. طبقه متوسط نیز به عنوان سریع‌ترین گروه اجتماعی در حال رشد است و از سال ۱۹۹۵ تاکنون سالانه ۶.۳ درصد رشد داشته و اکنون حدود یک‌سوم جمعیت را تشکیل می‌دهد.

جمعیت موجود در سن کار هند (۱۵ تا ۶۴ سال) تا دهه ۲۰۵۰ همچنان به رشد خود ادامه خواهد داد.

سهم هند در شاخص MSCI بازارهای نوظهور نیز به طور پیوسته افزایش یافته و به بالاترین سطح تاریخی ۲۰.۵ درصد رسیده است. بر اساس پیش‌بینی‌های جی‌پی مورگان، این سهم همچنان افزایش خواهد یافت.
با وجود فهرست نقاط قوت اقتصادی این کشور و دولتی که در تلاش برای شکوفایی پتانسیل‌های آن است، زمینه برای یک روند صعودی چندساله فراهم شده است، اما اهداف بلندپروازانه هند برای گسترش صادرات — که نیازمند رشد قوی در بخش تولید است — کلیدی خواهند بود.

نقش رو به رشد هند در زنجیره تأمین جهانی

دولت برنامه‌های جاه‌طلبانه‌ای برای دستیابی به صادرات کالا به ارزش یک تریلیون دلار سالانه تا سال ۲۰۳۰ ترسیم کرده است. این کشور امیدوار است به یکی از جایگزین‌های اصلی برای شرکت‌هایی تبدیل شود که به دنبال تنوع‌بخشی به زنجیره تأمین خود، با کشورهایی به غیر از چین هستند. طبق داده‌های وزارت بازرگانی، صادرات کلی هند در سال مالی ۲۰۲۴ به ۷۷۸.۲ میلیارد دلار رسید. تولید در هند همچنان کمتر از ۲۰ درصد اقتصاد را تشکیل می‌دهد — رقمی که در دهه گذشته تقریباً ثابت مانده است، در حالی که سایر بخش‌ها رشد بیشتری را تجربه کرده‌اند.

باترا اظهار داشت: «بخش زیادی از سرمایه‌گذاری در تولید هند به جای رشد صادرات، منجر به جایگزینی واردات شده است. واردات هند به عنوان درصدی از تولید ناخالص داخلی (GDP) به میزان قابل توجهی کاهش یافته زیرا صنایع در حال بومی‌سازی هستند و کالاها در داخل کشور تولید می‌شوند. اما این رشد تولید باید به سهم بیشتری از صادرات جهانی منجر شود».

سهم بخش تولید هند از تولید ناخالص داخلی پس از سال‌ها سرمایه‌گذاری در حال افزایش است.

باترا افزود: «در بخش خدمات — مانند فناوری اطلاعات، بازرگانی، حسابداری و بیوتکنولوژی — هند حضوری قوی دارد، اما آنچه برای افزایش تولید ناخالص داخلی تا سال ۲۰۳۰ و فراتر از آن، تا ۲۰۴۷ لازم است، رشد در بخش تولید است تا به هدف نخست‌وزیر برای دستیابی به وضعیت کشور توسعه‌یافته دست یابد».

اما نشانه‌های مثبتی برای صنعت تولید و صادرات هند در حال ظهور است. طبق تحقیقات جی‌پی مورگان، با توجه به اینکه شرکت‌های جهانی به طور فزاینده‌ای به دنبال تنوع‌بخشی به ریسک زنجیره تأمین خود هستند، انتظار می‌رود هند از کاهش وابستگی شرکت‌ها به چین بهره‌مند شود. مزایای هزینه نیروی کار در هند، در مقایسه با افزایش هزینه‌ها در چین، نقطه قوتی برای این کشور است. علاوه بر این، صادرات پس از پاندمی کووید به بزرگ‌ترین عامل رشد تولید ناخالص داخلی هند تبدیل شده است، زیرا مشوق‌های دولتی شروع به ثمر دادن کرده‌اند.

هند برای رسیدن به رشد زنجیره تأمین، تمرکز خود را به این چند حوزه کلیدی اختصاص داده است:

تولید

کمپین «در هند بسازید (Make in India)» که در سال ۲۰۱۵ راه‌اندازی شد، شرکت‌ها را تشویق می‌کند تا محصولات خود را در داخل کشور تولید و مونتاژ کنند. طرح مشوق‌های مرتبط با تولید (Production-Linked Incentives) به شرکت‌های صنایع مختلف مانند داروسازی، خودروسازی، نساجی و الکترونیک، مشوق‌های نقدی ارائه می‌دهند. طبق این طرح، شرکت‌های واجد شرایط در صورتی که بتوانند فروش خود را نسبت به سال پایه، هر سال طی یک دوره پنج‌ساله افزایش دهند، مشوق‌های نقدی دریافت می‌کنند.

سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها

سیاست‌گذاران در طول ۹ سال گذشته سرمایه‌گذاری‌های بی‌سابقه‌ای در زیرساخت‌های مدرن انجام داده‌اند و طرح‌های «روند ملی زیرساخت‌ها (National Infrastructure Pipeline) و PLI را راه‌اندازی کرده‌اند. هند قصد دارد طی پنج سال آینده ۱.۴ تریلیون دلار برای زیرساخت‌ها هزینه کند. همچنین راه‌آهن هند نیز شاهد گسترش قابل توجه ظرفیت از طریق دو خطه شدن، برق‌رسانی و راه‌اندازی قطار Vande Bharat Express (اولین سرویس بومی نیمه‌سریع این کشور) بوده است. پروژه‌های مترو اکنون در ۲۱ شهر به بهره‌برداری رسیده‌اند. در بخش هوانوردی، ۷۵ فرودگاه جدید در ۱۰ سال گذشته ساخته و عملیاتی شده‌اند. همچنین ۱۱۱ آبراه جدید به عنوان آبراه‌های ملی اعلام شده‌اند.

انرژی پاک

دولت همچنین بر شروع استفاده از انرژی پاک تمرکز دارد تا هند بتواند وابستگی به واردات را کاهش داده و تا سال ۲۰۷۰ به خنثی‌سازی کربن (net zero) دست یابد. ظرفیت انرژی‌های تجدیدپذیر هند در حال حاضر ۱۹۷.۲۰ گیگاوات است و برای دستیابی به هدف دولت مبنی بر افزایش ظرفیت مستقر‌شده انرژی‌های تجدیدپذیر به ۵۰۰ گیگاوات تا سال ۲۰۳۰، به سرمایه‌گذاری حدود ۳۶۰ میلیارد دلاری نیاز است.

نتیجه گیری – چشم انداز بازار سهام هند خوش‌بینانه است

در نهایت، می‌توان چشم انداز بازار سهام هند و اقتصاد این کشور را در این گفته‌ی باترا خلاصه کرد:
«اصلاحات ساختاری در حال تغییر نحوه انجام کسب‌وکار در هند هستند و بهبودهای کارآمدی حاصل از آن، قابل توجه خواهند بود و باعث افزایش دائمی بهره‌وری می‌شوند. پیشرانی قوی زیرساختی، سیاست‌های طرفدار صنعت و هزینه‌های دولت، همگی دست به دست هم داده‌‌اند تا در بلند مدت هند را به عنوان یک قطب تولید جهانی تبدیل کنند.»

منبع: J.P.Morgan