۱۰ مورد از بهترین استراتژی های معاملات آپشن ارز دیجیتال

استراتژی های معاملات آپشن ارز دیجیتال این امکان را فراهم می‌کنند که ریسک معاملات خود را به حداقل برسانید و در عین حال، بیشترین بازدهی را به دست بیاورید. البته اگر بدون آگاهی از استراتژی های آپشن، به این دنیا قدم بگذارید، نمی‌توانید از مزایای بی‌نظیر آن بهره‌مند شوید. ممکن است معاملات آپشن یا اختیار معامله در ابتدا پیچده به نظر برسند، اما به کمک چند استراتژی ساده، معامله‌گران می‌توانند به راحتی بازدهی خود را بیشتر کنند، به تحلیل حرکات بازار بپردازند یا از پوزیشن‌های فعلی خود محافظت کنند. پس ما را همراهی کنید تا از انعطاف و قدرت معاملات آپشن در بازار کریپتو بهره‌مند شوید.

مقدمه‌ای کوتاه بر معاملات آپشن ارز دیجیتال

پیش از آنکه به استراتژی اختیار معامله یا آپشن بپردازیم، خوب است پیش‌زمینه‌ای از این بازار در ذهن داشته باشید. منظور از اختیار معامله یا آپشن، قراردادی مالی است که به دارنده اجازه می‌دهد تا یک دارایی مالی را با قیمتی مشخص، در یک بازه زمانی از پیش تعیین شده، بخرد یا بفروشد. این قراردادها در بازارهای مختلفی کاربرد دارند، از جمله سهام، کامودیتی‌ها و ارزهای دیجیتال. البته نوسانات بازار ارز دیجیتال موجب شده است تا معاملات آپشن از ابزارهای ضروری معامله گران این بازار به شمار روند.

معاملات آپشن قدرت زیادی در بازار دارند، زیرا می‌توانند بهره‌وری، محافظت و حتی اهرم معامله‌گران را افزایش دهند. در واقع به کمک قرارداد آپشن، می‌توانید معاملات خود را در برابر ضرر بیمه کنید. قراردادهای اختیار معامله دو طرفه هستند و در این دو دسته قرار می‌گیرند:

انواع قرارداد اختیار معامله

• اختیار خرید (Call Option): دارنده این حق را دارد که در زمان و با قیمتی از پیش تعیین شده، یک دارایی را خریداری کند یا پیش از موعد سررسید، قرارداد خود را بفروشد (با افزایش قیمت دارایی پایه، ارزش قرارداد اختیار خرید بالا می‌رود).
• اختیار فروش (Put Option): دارنده این حق را دارد که در زمان و با قیمتی از پیش تعیین شده، دارایی را بفروشد. اگر قیمت دارایی پایه بیشتر از قیمت اعمال افت کند، دارنده قرارداد این امکان را دارد تا دارایی خود را به قیمت اعمال بفروشد (یعنی زمانی که قیمت دارایی پایه کاهش می‌یابد، ارزش اختیار فروش بیشتر می‌شود).

انواع قراردادهای اختیار معامله

هنگام به کار بردن استراتژی های معاملات آپشن ارز دیجیتال، لازم است بدانید که ۴ قرارداد اصلی در این معاملات وجود دارد:

• خرید اختیار خرید (Long Call): خرید اختیار خرید، اجازه خرید دارایی را به شما می‌دهد.
• فروش اختیار خرید (Short Call): فروش اختیار خرید، تعهدی برای فروش دارایی ایجاد می‌کند.
• خرید اختیار فروش (Long Put): خرید اختیار فروش، اجازه فروش دارایی را به شما می‌دهد.
• فروش اختیار فروش (Short Put): فروش اختیار فروش، تعهدی برای خرید دارایی ایجاد می‌کند.

تسلط بر این چهار مورد اهمیت زیادی در درک استراتژی‌های آپشن دارد. لازم است بدانید که به افرادی که معاملات آپشن را خریداری می‌کنند، holder یا دارنده می‌گویند و آفرادی که معاملات آپشن را می‌فروشند، writer یا ناشر نام دارند. دارندگان اختیار خرید و اختیار فروش (خریداران) ملزم نیستند که بخرند یا بفروشند، بلکه حق انتخاب دارند. ناشران اختیار خرید و اختیار فروش (فروشندگان)، باید در صورت رسیدن سررسید قرارداد آپشن، بخرند یا بفروشند. این موجب می‌شود که خریداران ریسک کمتری تجربه کنند و فروشندگان مبلغی بیشتر از ارزش اختیار معامله را ریسک کنند.

انواع وضعیت مالی قراردادهای آپشن

یکی دیگر از جزئیاتی که در استفاده از استراتژی های معاملات آپشن ارز دیجیتال به کمک شما می‌آید، وضعیت مالی قرارداد اختیار معامله است، که در این سه دسته قرار می گیرد:

• قرارداد بی‌تفاوت (at-the-money): قراردادی که قیمت اعمال آن با قیمت لحظه‌ای دارایی برابر باشد. به اختصار با ATM نمایش داده می‌شود.
• قرارداد در سود (in-the-money): در قرارداد اختیار خرید، قراردادی که قیمت اعمال آن از قیمت لحظه‌ای دارایی کمتر باشد و در قرارداد اختیار فروش، قراردادی که قیمت اعمال آن از قیمت پایانی بیشتر باشد. به اختصار با ITM نمایش داده می‌شود.
• قرارداد در زیان (out-of-the-money): در قرارداد اختیار خرید، قراردادی که قیمت اعمال آن از قیمت لحظه‌ای دارایی پایه بیشتر باشد و در قرارداد اختیار فروش، قراردادی که قیمت اعمال آن از قیمت لحظه‌ای دارایی پایه کمتر باشد. به اختصار با OTM نمایش داده می‌شود.

ویژگی های قرارداد معاملات آپشن

هر قرارداد سه ویژگی کلیدی دارد:

• قیمت اعمال (Strike price): قیمتی است که در آن قرارداد آپشن اعمال خواهد شد.
• تاریخ سررسید (Expiration date): تاریخی انقضای قرارداد آپشن سر می‌رسد و بی‌ارزش خواهد شد.
• ارزش اختیار معامله (Option premium): منظور از پریمیوم، قیمت خرید اختیار معامله است.

۱۰ استراتژی برتر معاملات آپشن ارز دیجیتال

در ادامه، ۱۰ مورد از بهترین استراتژی های معاملات آپشن ارز دیجیتال را معرفی خواهیم کرد. البته در نظر داشته باشید که امکان استفاده از این استراتژی‌ها در همه بازارهای مالی وجود دارد، اما ما با در نظر گرفتن کاربرد آن‌ها در بازار کریپتو به شرح این موارد می‌پردازیم.

۱. استراتژی Covered Call

یکی از محبوب‌ترین استراتژی های آپشن، کاورد کال است. محبوبیت این استراتژی نیز به درآمد آن و کاهش ریسک معاملات لانگ معمول برمی‌گردد. این استراتژی، شامل خرید یک دارایی و فروش اختیار خرید همان دارایی است. استراتژی Covered Call هنگامی استفاده می‌شود که انتظار می‌رود قیمت دارایی تغییر چندانی نداشته باشد. فروش اختیار خرید (short call) دریافت درآمد را ممکن می‌کند (یعنی پریمیوم). اما در عوض، معامله گر باید حاضر باشد دارایی را به قیمتی مشخص بفروشد (یعنی قیمت اعمال قرارداد فروش).

برای استفاده از این استراتژی، باید یک دارایی پایه را به روش معمول خریداری کنید و همزمان یک اختیار خرید برای همان دارایی را بفروشید. اگر قیمت دارایی به سرعت افزایش یابد، فروش اختیار خرید معامله‌گر توسط پوزیشن لانگ دارایی جبران می‌شود.

معامله‌گران می‌توانند زمانی از این استراتژی استفاده کنند که یک پوزیشن کوتاه‌مدت در بازار دارند و از روند آن مطمئن نیستند. با این استراتژی، می‌توانند از طریق پریمیوم اختیار خرید به سود برسند یا از خود در برابر کاهش احتمالی ارزش دارایی پایه محافظت کنند.

در نمودار سود و ضرر بالا، می‌توانید ببینید که با افزایش قیمت دارایی، نمودار سود و ضرر منفی توسط پوزیشن لانگ دارایی‌ها خنثی می‌شود. از آن جا که هنگام عبور ارزش دارایی از قیمت اعمال، معامله گر با فروش اختیار خرید، پریمیوم دریافت می‌کنند، می‌توانند دارایی خود را با قیمتی بالاتر از قیمت اعمال بفروشند: یعنی قیمت اعمال را به علاوه‌ی پریمیوم دریافت کنند.

۲. استراتژی Protective Put یا Married Put

در استراتژی Married Put، معامله گر یک دارایی، برای مثال یک ارز دیجیتال را خریداری می‌کند و همزمان به همان میزان اختیار فروش نیز خریداری می‌کند. دارنده اختیار فروش این امکان را دارد که دارایی خود را به قیمت اعمال بفروشد. معامله گران از این استراتژی استفاده می‌کنند تا هنگام نگه داشتن طولانی مدت دارایی‌، از خود در برابر ضرر ناشی از افت آن محافظت کنند. این استراتژی عملکردی شبیه بیمه کردن دارد؛ یعنی در صورت افت شدید ارزش دارایی، حداقل قیمت آن را مشخص می‌کند. به همین دلیل است که این استراتژی به عنوان Protective put یا اختیار فروش محافظ نیز شناخته می‌شود.

برای مثال، فرض کنید که یک معامله‌گر میزان مشخصی از یک دارایی و همزمان معامله اختیار فروشی به همان میزان خریداری می‌کند. این استراتژی جذاب است، زیرا اگر قیمت دارایی دچار تغییر منفی شود، معامله‌گر در برابر افت ارزش محافظت خواهد شد. در همین حال، معامله گر می‌تواند در صورت افزایش ارزش دارایی، از فرصت‌های صعودی نیز بهره‌مند شود. تنها نقطه ضعف این استراتژی این است که اگر ارزش دارایی افت نکند، معامله گر میزان پریمیومی را که برای اختیار فروش پرداخته‌ است از دست خواهد داد.

در نمودار سود و ضرر بالا، خط منقطع پوزیشن لانگ دارایی را نشان می‌دهد. با ترکیب خرید اختیار فروش و خرید دارایی، می‌بینید که با افت ارزش دارایی، ضرر محدود می‌شود. با این وجود، دارایی می‌تواند در صعود بالاتر از پریمیوم پرداخته شده برای اختیار فروش شرکت کند.

۳. استراتژی Bull Call Spread

در این استراتژی، معامله‌گر اختیار خرید را با یک قیمت اعمال مشخص خریداری می‌کند و همزمان همان میزان اختیار خرید را با قیمت اعمال بالاتر می‌فروشد. هر دو قرارداد کال آپشن باید تاریخ سررسید و دارایی پایه مشابهی داشته باشند. این نوع استراتژی با اسپرد عمودی (Vertical Spread) معمولا هنگامی استفاده می‌شود که معامله‌گر نسبت به دارایی پایه تحلیلی صعودی (Bullish) دارد و انتظار می‌رود نسبتا ارزش آن افزایش یابد. با استفاده از این استراتژی، معامله‌گر محدودیت سود احتمالی خود را می‌پذیرد و در عوض، برای انجام این معامله نسبت به استراتژی‌های دیگر به سرمایه اولیه کمتری نیاز دارد. این استراتژی نسبت پاداش به ریسک بزرگی دارد، حتی اگر دارایی پایه رشد محدودی داشته باشد.

در نمودار سود و ضرر بالا، ماهیت گاوی استراتژی Bull Call Spread را مشاهده می‌کنید. برای انجام درست این معامله، نیاز است که ارزش دارایی افزایش یابد تا معامله‌گر به سود برسد. در ازای مزایای این استراتژی، سود شما محدود است. با اینکه اختیار خرید معمول قیمت بالایی دارد، می‌توانید برای جبران این پریمیوم بالا، اختیار خریدی با قیمت اعمال بالاتری را بفروشید.

۴. استراتژی Bear Put Spread

این استراتژی نوع دیگری از اسپرد عمودی به شمار می‌رود. برای استفاده از آن، لازم است معامله‌گر اختیار فروش را با قیمت اعمال مشخص خریداری کند و همزمان در معامله‌ای با همان حجم، یک اختیار فروش را با قیمت اعمال کمتر بفروشد. باید هر دو معامله آپشن با دارایی پایه مشابه و تاریخ سررسید یکسان خریداری شوند. این استراتژی هنگامی به کار می‌رود که معامله‌گر نسبت به دارایی پایه تحلیلی خرسی (Bearish) داشته و انتظار دارد ارزش آن افت کند. این استراتژی ضرر و سود محدودی ارائه می‌دهد.

در نمودار سود و ضرر بالا، می‌توانید مشاهده کنید که این استراتژی خرسی است. برای اینکه موفق‌آمیز اجرا شود، نیاز است که قیمت دارایی افت کند. هنگام استفاده از استراتژی Bear Put Spread، سود شما محدود است، اما میزان پریمیومی که می‌پردازید نیز کاهش می‌یابد. اگر اختیار فروش قیمت بالایی داشته باشد، تنها راه برای جبران آن فروش اختیار فروشی با قیمت اعمال کمتر خواهد بود.

۵. استراتژی Protective Collar

این استراتژی با خرید یک «قرارداد در زیان» یا OTM اختیار فروش و فروش همزمان یک OTM اختیار خرید اجرا می‌شود، توجه داشته باشید که تاریخ سررسید آن‌ها باید مشابه باشد و از قبل دارایی پایه را نیز خریداری کرده باشید. این استراتژی معمولا هنگامی استفاده می‌شود که یک پوزیشن لانگ دچار افزایشی قابل‌توجه در بازار شده است. این استراتژی به معامله‌گران اجازه می‌دهد تا در برابر افت بازار از خود محافظت کنند، زیرا خرید اختیار فروش اجازه می‌دهد که قیمت فروش احتمالی تضمین شود. البته در عوض ممکن است ناچار شوند دارایی ها را با قیمتی بالاتر بفروشند و امکان سود بیشتر را از دست دهند.

در نمودار بالا می‌توانید ببینید که استراتژی Protective Collar ترکیبی از استراتژی Covered call و married put است. این ستاپ معاملاتی خنثی به شمار می‌رود؛ یعنی در صورت افت ارزش دارایی، از معامله‌گر محافظت خواهد کرد. در عوض، ممکن است معامله‌گر ناچار شود موقعیت لانگ را در صورت رسیدن به قیمت اعمال اختیار خرید بفروشد. البته معمولا معامله‌گران با این امر مشکلی ندارند، زیرا با دارایی های پایه به سود رسیده‌اند.

۶. استراتژی Long Straddle

این استراتژی هنگامی انجام می‌شود که معامله‌گر یک اختیار خرید و اختیار فروش را به صورت همزمان بر روی یک دارایی پایه، با قیمت اعمال و تاریخ سررسید مشابه خریداری می‌کند. معمولا معامله‌گران هنگامی از این استراتژی استفاده می‌کنند که معتقدند ارزش دارایی پایه خارج از بازه‌ای مشخص تغییر قابل‌توجهی خواهد داشت، اما مطمئن نیستند که در کدام جهت حرکت خواهد کرد.

در تئوری، این استراتژی به معامله‌گر اجازه می‌دهد که فرصتی برای سود نامحدود داشته باشد و همزمان، حداکثر ضرر خود را به هزینه هر دو قرارداد آپشن محدود کند.

در نمودار سود و ضرر بالا، همانطور که می‌بینید دو نقطه سربه‌سر شدن وجود دارد. این استراتژی هنگامی سودآور می‌شود که استراتژی در هر یک از دو جهت حرکتی بزرگ داشته باشد. در این شرایط مهم نیست که ارزش دارایی به کدام جهت حرکت می‌کند، فقط لازم است حرکات آن بیشتر از پریمیومی که برای دو معامله آپشن پرداخت شده است باشد.

۷. استراتژی Long Strangle

در این استراتژی آپشن، معامله‌گر یک اختیار خرید و یک اختیار فروش با قیمت‌های اعمال متفاوت خریداری می‌کند: یک اختیار خرید OTM و یک اختیار فروش OTM با یک دارایی پایه و یک تاریخ سررسید مشابه. معامله‌گر در صورتی از این استراتژی استفاده می‌کند که باور داشته باشد قیمت دارایی پایه حرکت زیادی تجربه خواهد کرد، اما مطمئن نیست که این حرکت در کدام جهت خواهد بود. ضرر این استراتژی به پریمیومی که برای دو قرارداد آپشن پرداخت شده محدود است. استراتژی Strangle همیشه از استراتژی Straddle هزینه کمتری خواهد داشت، زیرا قراردادهای آپشن خریداری شده قرارداد OTM هستند.

در نمودار بالا می‌بینید که خط نارنجی دو نقطه سربه‌سر شدن را نمایش می‌دهد. این استراتژی زمانی سودآور می‌شود که قیمت دارایی با حرکتی چشم‌گیر، بالا یا پایین رود. برای معامله‌گر مهم نیست که حرکت در کدام جهت باشد، تنها کافیست که آنقدر حرکت کند تا یکی از قراردادها را به «قرارداد در سود» یا ITM تبدیل کند. این حرکت باید بیشتر از پریمیوم کاملی که معامله‌گر پرداخت کرده باشد.

۸. استراتژی Long Call Butterfly

برای استراتژی‌های پیشین، لازم بود که دو پوزیشن یا قرارداد مختلف را ترکیب کنید. در استراتژی Long Butterfly با کمک اختیار خرید، معامله‌گر می‌تواند استراتژی Bull Spread و Bear Spread را ترکیب کند. همچنین از سه قیمت اعمال مختلف استفاده خواهد کرد. البته همه معاملات آپشن باید یک دارایی پایه و سررسیدی مشابه داشته باشند.

برای مثال، برای ایجاد این استراتژی می‌توانید یک اختیار خرید ITM با قیمت اعمال پایین‌تر بخرید و همزمان دو اختیار خرید «قرارداد بی‌تفاوت» یا ATM را بفروشید و یک اختیار خرید OTM بخرید. این مثال Call Fly نام دارد و منجر به یک بدهی خالص می‌شود. اگر معامله گر معتقد باشد که ارزش دارایی پیش از تاریخ سررسید تغییر چندانی نخواهد کرد، می‌تواند از این استراتژی استفاده کند.

در نمودار سود و ضرر بالا، می‌توانید ببینید که بیشترین سود هنگامی رخ می‌دهد که ارزش دارایی تا تاریخ سررسید تغییری نمی‌کند، یعنی در نقطه اعمال ATM. هر چقدر ارزش دارایی از قیمت اعمال ATM فاصله بگیرد، تغییرات منفی در نمودار سود و ضرر بیشتر می‌شود. حداکثر ضرر زمانی رخ می‌دهد که ارزش دارایی با قیمت اعمال کمتر تثبیت ‌شود (یا فراتر از قیمت اعمال بالا رود). سود و ضررهای این استراتژی هر دو محدود هستنند.

۹. استراتژی Iron Condor

در این استراتژی، معامله‌گر دو استراتژی Bull Put Spread و Bear Call Spread را به صورت همزمان اجرا می‌کند. این استراتژی با فروش یک اختیار فروش OTM و خرید یک اختیار فروش OTM با قیمت اعمال پایین‌تر (یعنی یک Bull Put Spread) و در ادامه با فروش یک اختیار خرید OTM و خرید یک اختیار خرید OTM با قیمت اعمال بالاتر (یعنی bear call spread) انجام می‌شود.

همه قرادادهای آپشن تاریخ سررسید و دارایی پایه مشابهی دارند. معمولا، اختیار فروش و اختیار خرید میزان اسپرد مشابهی دارند. این استراتژی معاملاتی با این ساختار یک پریمیوم خالص کسب می‌کند و طراحی شده تا در زمان‌هایی که بازار نوسانات محدودی دارد، شما را به سود برساند. بسیاری از معامله‌گران از این استراتژی استفاده می‌کنند، زیرا احتمال بالایی وجود دارد که میزان کمی پریمیوم به دست آورند.

در نمودار سود و ضرر بالا می‌بینید که حداکثر سود هنگامی ممکن می‌شود که دارایی در محدوده معاملاتی نسبتا بزرگی می‌ماند. در این صورت، معامله‌گر می‌تواند هنگام اجرای این معامله، به سود خالص دست یابد. هر چقدر ارزش دارایی بیشتر از قیمت اعمال عبور کند – برای اختیار فروش پایین‌تر و برای اختیار خرید بالاتر – میزان ضرر نسبت به حداکثر ضرر بیشتر خواهد بود.

۱۰. استراتژی Iron Butterfly

در این استراتژی، معامله‌گر یک اختیار فروش ATM را می‌فروشد و یک اختیار فروش OTM را می‌خرد. علاوه بر آن، همزمان یک اختیار خرید ATM را می‌فروشد و یک اختیار خرید OTM را می‌فروشد. همه قراردادهای آپشن تاریخ سررسید و دارایی پایه مشابهی دارند. با اینکه این استراتژی مشابه Butterfly Spread است، همزمان از قراردادهای اختیار خرید و اختیار فروش استفاده می‌کند (نه تنها یکی از آن‌ها).

در واقع این استراتژی فروش at-the-money straddle و خرید wings محافظ را ترکیب می‌کند. می‌توانید این ترکیب را دو اسپرد در نظر بگیرید. معمولا هر دو اسپرد اندازه مشابهی دارند. خرید اختیار خرید OTM مانع صعود نامحدود می‌شود. خرید اختیار فروش OTM از دارایی در برابر افت محافظت می‌کند (از قیمت اعمال فروش تا صفر). سود و ضرر هر دو به محدوده‌ای مشخص محدود هستند، که به قیمت اعمال و قرارداد آپشن استفاده شده بستگی دارد. دلیل علاقه معامله‌گران به این استراتژی، درآمدزایی و احتمال بالای دستیابی به یک سود محدود بر روی دارایی های بدون نوسان است.

در نمودار بالا می‌بینید که حداکثر میزان سود، زمانی کسب می‌شود که ارزش دارایی در قیمت اعمال ATM باقی می‌ماند و هر دو قراردادهای اختیار خرید و اختیار فروش فروخته می‌شوند. حداکثر سود ناشی از دریافت پریمیوم خالص کل است. حداکثر ضرر هنگامی رخ می‌دهد که ارزش دارایی به بالاتر از قیمت اعمال لانگ اختیار خرید یا پایین‌تر از قیمت اعمال لانگ اختیار فروش برسد.

سخن پایانی

با اینکه معاملات آپشن در ارز دیجیتال می‌توانند برای تازه‌واردان ترسناک باشند، ابزاری بی‌نظیر برای کاهش ریسک و افزایش درآمد شما به شمار می‌روند. با آشنایی بیشتر با استراتژی های معاملات آپشن ارز دیجیتال، می‌توانید استفاده بهینه‌تری از قراردادهای آپشن داشته باشید. اگر می‌خواهید بازار آپشن را به کمک معامله‌گران حرفه‌ای بشناسید و استفاده از استراتژی های آپشن و کار با صرافی‌ها و پلتفرم های غیرمتمرکز آپشن را به صورت قدم به قدم و عملی یاد بگیرید، کافیست آموزش‌های تخصصی وبینار جامع آموزش بازار آپشن را دنبال کنید.

منبع: Investopedia